Waarvoor Osteopathie

huilbaby's (kiss-syndroom)

Een bevalling kan bij moeder en baby traumatisch letsel veroorzaken. Vooral als er sprake is van een keizersnede, een vacuümverlossing, een tangverlossing of een aangezicht bevalling. Tijdens de geboorte kan bij de baby een zenuw, die van schedel naar de inwendige organen loopt, bekneld raken. Dit kan zowel in de schedel als in de buik klachten veroorzaken.

De oorzaak van aaneengesloten huilen kan ook gelegen zijn in het bewegingsapparaat van de baby. Als we het over KISS baby's hebben dan wordt er voornamelijk gekeken naar een scheefstand van de nek met name de hoog in de nek gelegen wervels (schedel, atlas of C1, draaier of C2) en de scheefstand van het bekken.

Kiss syndroom is een manueel therapeutische term. KISS staat voor kopfgelenk induzierte symmetrie storungen (kopgewrichten, hun invloed op symmetrie storingen). Hierbij is er sprake van een blokkade in meestal de bovenste nekwervel. De functie beperking in dit belangrijke draaipunt voor de nek belemmert de motorische ontwikkeling en verstoort de symmetrie van het lichaam. In het bovenste gedeelte van de nek zitten veel spieren, die allerlei belangrijke sensoren bevatten, die informatie over bewegingen in het gebied rond de nek doorsturen naar de hersenen.
Als daar een wervel scheef staat, worden de spieren abnormaal belast en krijgen die sensoren verkeerde informatie te verwerken, waardoor er allerlei problemen in het bewegen ontstaan.

De symptomen van een huilbaby zijn:

• overmatig huilen of krijsen, waarbij het opvalt dat nauwelijks contact met de baby te krijgen is.
• overstrekken bij liggen of staan eventueel met een kromming in de rug (c -scoliose)
• voorkeurshouding in rug lig; vaak kijkt baby meer naar een kant
• buikklachten in de vorm van; moeizame ontlasting, winderigheid, veel overgeven
• wil vroeg staan (al met 7 maanden)
• vaak huilen met aan- en uitkleden
• niet willen kruipen (billen schuiver)
• wil niet graag bij je zitten of geknuffeld worden
• druk, onrustig, constant in beweging, driftig, boosheid, woede
• matige spraakontwikkeling
• koude handjes en voetjes

De behandeling van de osteopaat onderzoekt en behandelt met name de wervelkolom (met name de nekwervels bij voorkeurshouding, de overgang lage en borst wervels en het bekken), borstkast, hals (strottenhoofd en tongbeen), buik, ingewanden en de beweeglijkheid van de schedel."

"Kraken" van de nekwervels bij baby's even als het "vast" leggen van de baby wordt door osteopaten niet toegepast.

Bij oudere kinderen (kind is ouder dan 2 jaar) kunnen "oude" KISS klachten, die niet behandeld zijn leiden tot het KIDD syndroom. KIDD staat voor kopgewrichten invloed bij dyspraxie en dysgnosie, (dyspraxie=het onvermogen om doelbewuste handelingen uit te voeren, dit in lichte mate. Dysgnosie=het onvermogen van het weten).

De symptomen van KIDD:

• dikwijls hoofdpijn
• slecht slapen
• onrustig, driftig, snel ontstemd
• slechte concentratie
• leerproblemen
• matige motoriek (lomp,stijf,houterig)
• slecht evenwicht
• problemen met leren fietsen
• struikelt veel

De behandeling is gericht op het normaliseren van het gehele systeem net als bij baby's.

Bekkeninstabiliteit (vaak verwart met bekken pijn hetgeen zowel een pariëtale- als een viscerale oorzaak kan hebben).

We zien vaak dat klachten niet daar ontstaan waar de primaire oorzaak zich bevindt en dat er een aanzienlijke periode (soms jaren) kan bestaan tussen de hoofdoorzaak en de klacht waarvoor de patiënt zich laat behandelen.

Bijvoorbeeld:

• Een enkelblessure kan jaren later rugpijn of hoofdpijn veroorzaken.
• Een val op het staartbotje kan na verloop van tijd migraine of duizeligheid veroorzaken.
• Een tangverlossing of zware, moeilijke bevallingen kunnen bij kinderen leer-, gedrags- of motorische stoornissen tot gevolg hebben.
• Buikoperaties kunnen naar verloop van tijd, stoelgangproblemen, rugpijn, hoofdpijn, nek- schouderpijnen veroorzaken.
• Een verzakking van de baarmoeder kan zowel stress incontinentie, bekkenpijn of rugpijn veroorzaken. Lokale behandeling van de rug alleen heeft dan meestal geen of maar deels effect. Deze klachten worden vaak gerekend tot aspecifieke rugklachten, welke in de fysiotherapie alleen met oefentherapie behandeld worden. In de osteopathie zal men ook naar de buik en benen kijken of daar geen disfuncties aanwezig zijn.