Pariëtale systeem

Het pariëtale systeem is het ons bekende bewegingsapparaat (hoofdzakelijk bewuste bewegingen, denk aan wervelkolom, armen, benen, spieren, gewrichten en onderhuidse bindweefsellagen (fascies).

Problemen in het bewegingsapparaat kunnen veroorzaakt worden door een storing ter plaatse in de biomechanica (=het gewrichtsspel of het bewegen van gewrichten) of door problemen op een andere plek in het lichaam (zowel gewrichten als organen).

Een voorbeeld van een storing in de gewrichtsbiomechanica is bijvoorbeeld een ontwrichting of een verstuiking (verzwikken) van een gewricht .Een gewricht gaat deels of helemaal uit de kom en komt niet in zijn normale positie terug, mede doordat er allerlei banden en gewrichtskapsels scheuren en beschadigen en kan daardoor niet meer goed kan functioneren.

Het gevolg is een blijvend verkeerd gewrichtsspel wat op termijn problemen in het desbetreffende gewricht kan geven; bijvoorbeeld artrose (=hetgeen slijtage genoemd wordt) en/of steeds terugkerende pees- en spierklachten veroorzaken. Tevens kan een slecht functionerend gewricht problemen op andere plaatsen veroorzaken (b.v in een aanliggend gewricht of zelfs in de orgaansystemen).

Het pariëtale systeem is het gedeelte waar ook de fysiotherapeuten en de manueel therapeuten op aangrijpen.

Klachten in het bewegingsapparaat ontstaan wanneer gewrichten en spieren niet goed meer functioneren. Als de klacht zuiver in het bewegingsapparaat zit, zal de osteopaat door middel van passieve mobiliserende bewegingen van gewrichten en de omliggende structuren (als spieren ,banden, gewrichtskapsel en de onderliggende bindweefsel lagen) de bewegelijkheid in het gewricht te normaliseren.

Het gewrichtskapsel en de banden sturen de gewrichtsbewegingen. Indien er in deze structuren een beschadiging zit, krijgt men een verkeerde besturing van de botstukken van het gewricht met bovenstaande klachten tot gevolg.

Meestal is zacht duwen, trekken of rekken voldoende. Soms wordt de behandeling aangevuld met een gedoseerde impulstechniek (thrust technieken). De gewrichten worden dan sneller bewogen binnen de gewrichtsgrenzen, waarbij dan soms een knappend of krakend geluid hoorbaar of voelbaar is.